Sint-Truiden krijgt eerste huisartsenwachtpost in Limburgs ziekenhuis

Het Sint-Trudoziekenhuis in Sint-Truiden krijgt de eerste Limburgse huisartsenwachtpost in het ziekenhuis zelf: in het weekend en op feestdagen zullen huisartsen hun wachtpost kloppen op de spoedafdeling. Patiënten komen aan één balie en daar wordt gekeken of ze naar spoed moeten of geholpen kunnen worden door een huisarts. “Eerst wordt de spoed wel helemaal verbouwd en uitgebreid”, zegt hoofdarts Joan Vlayen van Sint-Trudo.

“Een aantal jaren geleden is al eens sprake geweest van het oprichten van een huisartsenpost”, zegt huisarts Marleen Colson. “Dat gebeurde in meerdere gemeenten, maar het stond nog echt in de kinderschoenen. Onze huisartsen waren toen tevreden met hun wachtdiensten en dus is beslist om het niet te doen. Maar sindsdien is er veel veranderd, de overheid zet ons ook aan om wachtposten op te starten. Dus is unaniem gestemd om in zee te gaan met het voorstel van Sint-Trudo.”
Vanaf januari 2019 zal de huisartsenwachtpost een feit zijn, weliswaar de eerste twee jaar nog vlak naast het ziekenhuis: “In het Huis van de Zusters aan de Rummenweg (de oude verpleegsterschool. Die overgangsfase is nodig om de spoedafdeling grondig te verbouwen. Tegen 2021 hopen we die werken af te ronden, de spoed wordt dan dubbel zo groot. Geen overbodige luxe want het is nu vaak al druk met 22.000 patiënten per jaar. Met de komst van de wachtpost voor huisartsen zou dat nog met 30 procent stijgen, volgens cijfers van Nederlandse ziekenhuizen waar ze al zo werken”, verduidelijkt dokter Marianne Giart, hoofd van de spoeddienst.

Feestdagen

“De huisartsen - twee permanent en één voor huisbezoeken - zullen aanwezig zijn in het weekend en tijdens feestdagen. In de week niet. Dit is trouwens een primeur in Limburg: we zijn het eerste ziekenhuis met een huisartsenwachtpost. In de rest van Vlaanderen heb je er nog twee: in Brugge en Brussel”, vult hoofdarts Joan Vlayen aan. Nieuw is ook de werkwijze op de spoed: via ‘prétriage’ worden patiënten automatisch naar de juiste plek gestuurd, ofwel gewoon naar de huisarts ofwel rechtstreeks naar de spoed. “Er komt één soort van onthaalbalie, waar een verpleegkundige of dokter beoordelen waar de patiënt naartoe moet. Dat maakt het ook voor de patiënt zelf eenvoudiger: nu moet die zelf thuis nog beslissen of hij best naar de huisarts van wacht gaat of meteen naar de spoed.”
Ontlasting van de spoed maakt uiteraard ook deel uit van het concept: nu gaan nog te veel mensen rechtstreeks naar de spoeddienst met problemen die makkelijk door een huisarts kunnen aangepakt worden. Hierdoor stijgt de wachttijd op spoed en tegelijk ook de druk op de spoedartsen.

Hakso

In eerste instantie stapt huisartsenkring Sint-Truiden en Omgeving (Hakso) in de wachtpost, met Herk-de-Stad en Borgloon lopen de gesprekken nog. Huisdokter Colson: “Het is de bedoeling van de overheid om een gebied van 100.000 inwoners te bestrijken. Hakso zelf staat voor een 40-tal huisartsen: 21 uit Sint-Truiden, 7 in Heers, 6 uit Nieuwerkerken en 5 in Gingelom. De wachtpost op spoed heeft zowel voor de patiënten als de huisartsen belangrijke voordelen. Patiënten moeten niet meer dringend op zoek gaan naar wie van wacht is, waar die woont, of ze er kunnen parkeren… Voor huisartsen worden de wachtdiensten verlicht, je moet niet meer zoeken naar een labo voor de resultaten van een blaasonderzoek en het wordt natuurlijk veiliger: je hebt een sluis waar iedereen door moet, meer controle, een noodknop in het ziekenhuis. En heel praktisch: vanaf dan gaat er een secretariaat zijn voor de administratie, nu komt dat toch nog vaak terecht bij de echtgenote of echtgenoot van de huisarts.”   

Afspraken

De ‘integratie’ van de wachtpost in spoed is een van de eerste zichtbare resultaten van het akkoord dat Sint-Trudo vandaag tekent met de drie huisartsenkringen van Sint-Truiden, Herk-de-Stad en Borgloon. “Daarin zetten we op papier wat we van elkaar verwachten, afspraken over zorg in de brede zin van het woord. Welke info van de patiënt willen wij als ziekenhuis van de huisarts en omgekeerd. Wanneer willen we dat weten, wat hebben we van elkaar nodig,...”, besluit dokter Vlayen.

© Jozef CROUGHS/Caroline VANDENREYT