Heeren keert terug: “Toen ik me liet vaccineren, zat ik mentaal in moeilijke periode”

“Nee, ik heb nooit aan stoppen gedacht. Daarvoor ben ik te gepassioneerd.” Dat zegt Veerle Heeren (cd&v), die vanaf maandag opnieuw Truiens burgemeester is na een schorsing van zes maanden. Nog één keer blikt ze terug op haar vroegtijdige vaccinatie. “Hierna wil ik de bladzijde omdraaien.” 1 augustus is voor Veerle Heeren dit jaar een klein beetje 1 september. Na een schorsing van zes maanden mag ze opnieuw de burgemeesterssjerp omgorden. “Ik heb heel veel zin om erin te vliegen”, zegt ze. “In die zin voelt het inderdaad wel een beetje als een eerste schooldag.”

Voelden de voorbije maanden dan ook als vakantie?

“Ik heb dingen gedaan die ik graag deed, dus in zekere zin is dat vakantie. Maar ik heb absoluut niet stilgezeten. Ik heb me ingeschreven voor de mobiliteitsacademie van het Vlaamse Stichting Verkeerskunde. De samenleving en de mobiliteit zijn zo aan het veranderen, ik wilde me daar nog verder in bekwamen. Het heeft me goed gedaan, ik heb veel dingen geleerd die ik als burgemeester ook zal kunnen toepassen. Ik heb ook wat studiedagen gevolgd rond circulaire economie en ik heb me als gemeenteraadslid ingezet voor het parkeerbedrijf Trupark en Droneport, twee van m’n passies.”

Je bracht ook een bezoek aan Oekraïne.

“Toen de oorlog begon, had ik het gevoel dat ik iets moest doen. Ik heb me opgegeven als vrijwilliger in de stad en werd begeleider van een Oekraïense vluchteling. Daarna ben ik via collega Peter Deltour bij een organisatie in Genk uitgekomen. Samen hebben we 26.000 euro ingezameld en dat zijn we persoonlijk gaan afgeven. Met dat geld konden vijftig medische aspiratoren gekocht worden. Wat we ter plaatse gezien hebben, was enorm beklijvend. Ik volg de oorlog ook nog steeds op de voet, elke dag.”

Was het voorbije half jaar ook een periode van bezinning?

“2020 en 2021 waren sowieso twee heel bewogen jaren. Eerst werd onze stad zwaar getroffen door corona. Mijn toenmalige partner belandde in het ziekenhuis. Zijn leven heeft twee keer aan een zijden draadje gehangen. Ik heb heel veel begrip voor Sophie Wilmès, die een stap teruggezet heeft als minister van Buitenlandse Zaken om voor haar zieke man te zorgen. Ik ben die twee toen blijven combineren, dag en nacht. Een heel zware periode.”

“In december 2020 heeft mijn partner dan beslist om mij te verlaten. Van de ene dag op de andere. Hij kwam mijn bureau binnen en hij zei dat hij weg was. Ook dat was een zware klap. De maanden die daarop volgden, waren emotioneel heel zwaar. Toen ik me liet vaccineren, zat ik mentaal in een heel moeilijke periode.”

Zou die vroegtijdige vaccinatie er niet gekomen zijn zonder die privéproblemen?

“Dan had ik sterker in m’n schoenen gestaan om ‘nee’ te zeggen. Ik was heel vaak in het vaccinatiecentrum en had al regelmatig de vraag gekregen om me te laten vaccineren. Dat had ik ook al een paar keer geweigerd, maar uiteindelijk heb ik toegezegd. Dat was een professionele fout, en daar heb ik spijt van. Maar wat gebeurd is, is gebeurd. Ik kan daar niets meer aan veranderen.”

De vraag om u te laten vaccineren kwam dus vanuit het centrum?

“Kijk, er waren toen helemaal geen draaiboeken. De coronacrisis was nieuw, de vaccinatiecampagne was ongezien. Regelmatig waren er vaccins over, en we wilden geen vaccins verloren laten gaan. Omdat ik vaak in het centrum kwam, werd mij door mensen in het centrum aangeraden om me te laten vaccineren. Uiteindelijk ben ik daarop ingegaan. Ik heb dat toen fout ingeschat.”

U werd niet alleen zelf vroeger dan gepland gevaccineerd, ook enkele familieleden en vrienden konden sneller aan een prik geraken.

“Ook daar heb ik spijt van. Ik kan de klok niet terugdraaien. Maar nogmaals: de situatie was toen veel onduidelijker dan nu. Ik had maar één doel: geen vaccins verloren laten gaan.”

Toen er documenten gelekt werden uit het vaccinatiecentrum waaruit bleek dat u al in maart 2021 gevaccineerd was, beriep u zich eerst op het medisch geheim om de vragen daarover te ontwijken. Had u niet beter meteen toegegeven dat u al gevaccineerd was?

“(Denkt na) Misschien wel. Misschien had ik moeten zeggen: ‘et alors?’. Maar goed, ook dat was een inschattingsfout. In de toekomst zal ik dat anders aanpakken. Ook op dat vlak heb ik geleerd uit de voorbije twee jaar. Ik heb er destijds alleszins voor gekozen om op de gemeenteraad open en eerlijk te antwoorden op alle vragen.”

Hebt u er ooit aan gedacht om de eer aan uzelf te houden en te stoppen als burgemeester?

“(Resoluut) Neen. Nooit. Geen seconde. Mijn vader is drie jaar geleden overleden. Als hij zou weten dat ik er ooit zou aan twijfelen om te stoppen als burgemeester… hij zou heel boos op mij zijn. Maar ik geef wel toe dat ik die vraag regelmatig gekregen heb.”

Van wie?

“Vanuit de oppositie, maar ook van coalitiepartners. Op 30 december 2021 was het onderzoek van Audit Vlaanderen afgerond en raakte bekend dat ik voor zes maanden geschorst zou worden. Vrijwel meteen kreeg ik de vraag van coalitiepartners wat ik nu zou doen. Toen ik hen vertelde dat ik er niet aan dacht om te stoppen, zeiden ze: ‘dan is het goed’. Ik heb altijd gezegd dat ik de procedure en de sanctie zou respecteren, en dat heb ik ook gedaan. Mijn schorsing zit er nu op, de vaccinatie dateert van meer dan een jaar geleden. Het is tijd om die bladzijde om te slaan en naar de toekomst te kijken.”

Vreest u dat die vaccinatiesaga de komende jaren nog tegen u gebruikt zal worden, bijvoorbeeld vanuit de oppositie?

“De oppositie moet z’n rol spelen zoals zij denken dat ze dat moeten doen. Maar het is alleszins niet mijn stijl om op de man of de vrouw te spelen.”

Hebben zij dat wel gedaan?

“Dat kan je wel zeggen. Het is heel hard geweest.”

Denkt u dat de Truienaar u die ‘professionele fout’ intussen vergeven heeft?

“Er zullen altijd wel mensen voor en tegen mij zijn, maar ik denk dat het belangrijk is om verder te kijken dan die ene fout. Ik heb de afgelopen maanden gemerkt dat veel mensen mij ook gewoon als burgemeester zijn blijven zien. De vragen die ik als burgemeester kreeg, zijn alleszins blijven komen, dat stopte niet.”

Hoe evalueert u het werk van uw vervanger, waarnemend burgemeester Ingrid Kempeneers?

“Ingrid heeft zich een meer dan waardig waarnemend burgemeester getoond. Dankzij haar politieke ervaring, grote inzet en inlevingsvermogen heeft ze het beleid op een professionele manier verdergezet. Dat verdient alleen maar respect en waardering.”

Een spits die op de bank moet plaatsnemen, juicht nochtans niet altijd als zijn vervanger het goed doet.

“Ik ervaar dat helemaal anders. Ingrid is een partijgenote, iemand voor wie ik zeer veel respect heb. Ik ben blij dat ze het zo goed gedaan heeft. In de aanloop naar 1 februari heb ik ook alle lopende dossiers op de best mogelijke manier overgedragen, zodat zij een goede start zou kunnen maken.”

U wil vanaf nu uw blik weer op de toekomst richten. Wat brengt die toekomst voor Sint-Truiden?

“In de eerste plaats wil ik gaan voor verbinding. Door te luisteren naar elkaar en mensen met elkaar in contact te brengen, ontstaan kansen voor een mooie toekomst voor onze stad. Daar wil ik samen met de voltallige beleidsploeg en alle Truienaren op inzetten. Zo willen we in de laatste 2,5 jaar van deze legislatuur nog heel veel realiseren. Van de Veemarkt maken we een groene belevingszone aan de stadsrand, er komt een dynamisch parkeergeleidingssysteem, we vervolledigen de fietsring rond het centrum en bouwen aan de ondertunnelingen van de stationsbuurt. Daarnaast wil ik graag de schaalvergroting van de politiezones opnieuw oppikken. Daar liggen nog kansen voor een efficiëntere dienstverlening.”

Zullen we u nog even vaak in het vaccinatiecentrum zien, als er in het najaar een nieuwe campagne loopt?

“Ik denk niet dat dit nu nog nodig is. Zoals ik al zei: nu zijn er wel draaiboeken. Alles is duidelijk, iedereen weet intussen wat ie wel en niet moet doen. Dat was in maart vorig jaar wel anders. Er zijn honderden Truiense vrijwilligers die blij zijn dat ze opnieuw de handen uit de mouwen zullen kunnen steken in het vaccinatiecentrum. Mijn aanwezigheid is daar veel minder nodig dan vorig jaar.”

© Jozef Croughs en Thomas Jansen